قارچ کلاهک جوهری

قارچ کلاهک جوهری قبل از اینکه قارچ ها میوه بدهند روی بستر ظاهر می شوند. اندام های میوه دهی قارچ کوپرینوس به شکل زنگوله هستند که روی یک ساقه باریک و بلند قرار دارند. در زمان جوانی، کلاهک آنها کرمی رنگ است و سپس تیره می شود و به تدریج تبدیل به یک توده سیاه رنگ لعابی می شود.

این پدیده توأم با تشکیل مقادیر زیادی اسپور می باشد که به سرعت کمپوست تازه تهیه شده را آلوده میکنند. میسلیوم قارچ کلاهک جوهری به رنگ خاکستری است و تمایز آن از میسلیوم قارچ تکمه ای آسان نیست. حضور کوپرینوس نشان دهنده وجود آمونیوم آزاد و یا مقادیر بالای نیتروژن در کمپوست است. ظهور قارچ کلاهک جوهری در اتاق رشد نشانه کیفیت پایین کمپوست به دلیل اختلال در فرآیند تخمیر و پاستوریزاسیون آن می باشد.

دلایل چندی برای این موضوع وجود دارد:

1- استفاده از مواد خام نا مرغوب، کود کهنه یا کودی که در اثر حرارت دیدن کاملا خشک شده است و همچنین کاهی که پوسیده است و خیلی کهنه می باشد.

2- رطوبت بیش از حد کمپوست طی تخمیر یا تاخیر در مرطوب سازی کمپوست پس از خشک شدن

3- استفاده بیش از حد از کود مرغی در طی فرایند کمپوست سازی 

4- اجرای نامناسب مراحل پاستوریزاسیون و اختلال در سطوح دمایی در مرحله هوادهی

اقدام اساسی برای جلوگیری از ظهور و انتشار کوپرنیوس باید انجام شود، پیروی جدی از تکنولوژی صحیح تهیه کمپوست و پاستوریزاسیون مناسب آن است.

بیماری های قارچی (کپک سیاه)

بیماری های قارچی

کمپوست سیاه

عامل بیماری pythium oligandrum, pythium hydnosporum

قبل از پخش خاک پوششی، بسیاری از پرورش دهندگان قارچ لکه هایی را در کمپوست به رنگ سیاه در اندازه ها و شکل های مختلف دیده اند به طوری که در این لکه ها میسلیوم قارچ رشد نکرده است. تحقیقات آزمایشگاهی بر روی کمپوست این نواحی، نشان داده است که این لکه ها با انواع مختلفی از کپک پیتیوم پوشیده شده اند. مشخص شده است که مشکل زمانی ایجاد می شود که اسپورهای این قارچ قبل از بذر زنی و یا  در طی بذر زنی همراه میسلیوم قارچ به داخل کمپوست راه پیدا میکند. این کپک که از طریق خاک منتقل می شود، میتواند در زمان کشت محصول غله یا هنگام نگهداری بسته های کاه روی زمین، کاه و کلش را آلوده سازد. در نواحی از کمپوست که آلوده با کپک سیاه هستند، مقدار زیادی نیتروژن یافت شده است. محققان اعتقاد دارند که این موضوع به علت توزیع ناهمگن مواد تامین کننده نیتروژن در کمپوست می باشد. اما هنوز روشن نیست که آیا لکه های حاوی نیتروژن بالا، رشد میسلیوم قارچ خوراکی را محدود میکنند و یا اینکه رشد کپک پیتیوم را تحریک می نماید (شاید هم هر دو را). عامل دیگری که برای رشد و توسعه این کپک مطلوب است رطوبت بیش از حد کمپوست می باشد.

برای جلوگیری از ظهور و انتشار کپک پیتیوم رعایت نکات ذیل ضروری است:

1)      باید از آلوده شدن کاه و کلش با خاک جلوگیری کرد، بسته های کاه می بایست بر روی یک سطح بتنی انبار شوند.

2)      مقررات بهداشتی در زمان تخلیه کمپوست پاستوریزه و نیز در زمان بذر زنی می بایست رعایت گردد.

3)      مواد تامین کننده نیتروژن می بایست تا حد امکان به صورت یکنواخت در کمپوست توزیع شوند.

4)      یک رطوبت ثابت و متعادل برای کمپوست می بایست تامین گردد.

ویژگی های تونل پاستوریزاسیون

استفاده از تونل پاستوریزاسیون:

هدف از استفاده از تونل پاستوریزاسیون به وجود آوردن محفظه ای است که درجه حرارت در آن کنترل شود. یک متر مکعب کمپوست مرطوب حدود 500 کیلوگرم وزن دارد. ارتفاع کمپوست و یا کاه و کلش در درون تونل نبایستی از 2 متر بیشتر شود. بنابراین، وزن کل کمپوست در اتاق پاستوریزاسیون حدود 1000 کیلوگرم بر متر مربع خواهد بود. کف تونل بایستی از ورق گالوانیزه یا آلومینیوم سوراخ دار درست شده باشد. اگر کف آن آسفالت باشد (بتن) بایستی حدود 30 درصد مساحت آن را منافذ و یا سوراخ ها تشکیل دهند. بعضی از تولید کنندگان قارچ در مشهد از آجر های سفال سوراخ دار استفاده می کنند. در ارتفاع حدود نیم متری از کف سالن با استفاده از سپری های گالوانیزه و آجر سفال سوراخ دار این کف مشبک را می سازند. بخار گرم بایستی از زیر کمپوست از طریق این سوراخ ها به وسیله یک فن قوی به کمپوست وارد شود. فاصله سطح بالای کمپوست تا سقف تونل نبایستی کمتر از 50 سانتی متر باشد. از کانتینر های حمل اثاثیه منزل و مواد غذایی نیز می توان برای این منظور استفاده کرد.

پس اتمام مراحل کمپوست سازی به هر طریقی که صورت بگیرد یک بستر کشت آماده مایع زنی بایستی مشخصات زیر را داشته باشد:

بوی آمونیاک ندهد

لزج نباشد

PH در حدود 7.5 باشد

نرم و قابل انعطاف باشد

وقتی به هم فشرده شود، شکل خود را حفظ کند

محتوای رطوبتی آن در 67 درصد باشد

محتوای نیتروژن آن در حدود 2.3 – 2 درصد باشد

نسبت کربن به نیتروژن در آن 17:1 باشد

از نظر ظاهری مملو از آکتینومایست ها و قارچ های گرمادوست باشد ( مثل اینکه آرد جو روی کمپوست پاشیده باشند ) 

مجموعه آموزشی قارچ دکمه ای

مجموعه آموزش قارچ خوراکی 2016

0 تا 100 آموزش قارچ دکمه ای

دیگر نگران شغل نباشید

شغلی پر درآمد و تضمینی

ارسال به سراسر دنیا

شماره تماس تلگرام  00989159280170

این مجموعه شامل یک عدد DVD شامل عکس و آموزش تصویری + یک عدد کتاب می باشد

مطالب این مجموعه آموزشی از جدیدترین تحقیقات روز دنیا می باشد

تهیه بستر کشت

تولید بذر

نگهداری و کنترل آلودگی

ساخت سالن پرورش

سیستم های خنک کننده

سیستم های ضدعفونی کننده

با آرشیو عکس رنگی از تمام مراحل

ارسال به سراسر دنیا

شماره تماس تلگرام  00989159280170

https://www.facebook.com/engineer.amirghassemi

( فروش بذر هیبرید درجه یک فقط به کشور افغانستان)

استفاده از بونکر و تونل در کمپوست سازی

استفاده از بونکر و تونل در کمپوست سازی

هنر تهیه کمپوست قارچ خوراکی در بیش از صد سال گذشته به تدریج توسعه یافته و با انواع دیگر کمپوست که برای مقاصد دیگر استفاده میشوند، متفاوت است. کمپوست و مواد تشکیل دهنده آن عامل کیفیت و عملکرد قارچ می باشد. کیفیت و کارایی بالای کمپوست منتهی به زمان نگهداری طولانی، بافت جامد قارچ و عملکرد سود آور می شود. اگر کمپوست به درستی تهیه نشده باشد منجر به تولید قارچ هایی با بافت نرم، و رطوبت بالا و قابلیت نگهداری اندک می شود.

کمپوست سازی سنتی قارچ خوراکی یک فرایند دو مرحله ای است که به مقدار زیادی بر اساس روشی است که در سال 1950 توسط سیندن و هاوسر توسعه یافته است. به دلیل اینکه مرحله خیس کردن و مرحله I کمپوست سازی سنتی به خوبی کنترل نمی شوند، دما و مقدار اکسیژن در توده کمپوست یکنواخت نیست، در نتیجه منجر به تخمیر بی هوازی و تولید بوی نا مطبوع می گردد. علاوه بر این، مشکلات دیگری از جمله تاثیر آب و هوا روی مرحله I در شرایط محیط آزاد و طولانی شدن زمان فرایند که منجر به از دست دادن مقدار زیادی ماده خشک می شود، نیز از معایب کمپوست سازی سنتی است. در روش های سنتی به دلیل تجزیه ناقص مواد اولیه، منابع غذایی در لیگنین و سلولز کمپوست در دسترس قارچ قرار نمی گیرد و بطور کلی عملکرد قارچ از کمپوست های تهیه شده به روش سنتی کم می باشد. به همین دلیل، سیستم های کمپوست سازی متعددی توسعه یافته است که پس از مخلوط کردن اولیه مواد خام، دمای کمپوست و هوادهی کنترل می شوند.

در سال 1972 لابورد و همکارانش با توجه به اثر مثبت مخلوط کردن کامل مواد خام، کنترل دما و هوادهی خوب در کمپوست ها در زمینه تهیه کمپوست در مدت زمان کوتاه کار کردند. بر اساس نتایج این گروه، انجام یک مرحله با دمای بالا تحت شرایط کاملا کنترل شده با هوادهی خوب مفید بوده و احتمالا برای تولید یک محیط غذایی انتخابی و پر محصول برای کشت قارچ تکمه ای ضروری می باشد. تحقیقات جدیدتر نشان داد که انجام مرحله I در تونل، که امکان بالا رفتن خود به خودی دما تا 80 درجه سانتی گراد را میسر می سازد، تحت شرایط نسبتا هوازی، عملکرد و همچنین کیفیت قارچ را بهبود می بخشد.

لابورد و همکارانش در سال 1987 برای شبیه سازی شرایط دمایی توده کمپوست در مرحله I و تولید کمپوست با عملکرد بالا سیستمی با دمای کنترل شده اولیه بین 70-80 درجه سانتی گراد را ابداع کردند. در این سیستم دمای بالاتر از 70 درجه سانتی گراد برای چندین ساعت، میکروفلور لازم برای تولید کمپوست انتخابی برای رشد قارچ را از بین می برند. به همین دلیل، پس از پایان مرحله I، کمپوست در دمای پایین تر (48-50 درجه سانتی گراد) برای تلقیح میکروبی (جمعیت طبیعی باکتری ها، قارچ ها و اکتینومایست ها) نگهداری می شود.

در سال 1993 گریتیس و آوراستیجنس فرایندی را که به صورت جزئی کنترل می شد پیشنهاد کردند. در این روش، با جریان هوای کم دمای قسمتی از کمپوست ه 70-80 درجه سانتی گراد میرسد. با این حال، یک لایه سردتر (30-40 درجه سانتی گراد) در زیر توده کمپوست نگهداری می شود. این سیستم نیز مانند سیستم لابورد و همکاران نیازمند مخلوط کردن اضافی و انجام پاستوریزاسیون قبل از شیرین سازی در دمای 40-50 درجه سانتی گراد برای حذف NH₃، می باشد. به علت اینکه کار روی روش های جایگزین کمپوست سازی سنتی برای اولین بار با استفاده از سیستم کاملا بسته انجام شد، این روش کمپوست سازی تونلی نام گرفته است. این روش به نام های دیگری مانند کمپوست سازی سریع با هوادهی و کمپوست سازس در محیط کنترل شده نیز نامیده می شود.

از تسهیلات کمپوست سازی تونلی برای تولید انواع مختلف کمپوست قارچ (مرحله I، II، III ) استفاده می شود. سیستم کمپوست سازی تونلی براساس کمپوست کردن مواد آلی در یک محفظه بسته (تونل) می باشد. بعد از اینکه تونل با مواد اولیه کمپوست پر شد، درب آن بسته شده و برنامه کنترل محیط آن آغاز می شود. تونل های کمپوست سازی از نظر دما، اکسیژن و میزان رطوبت برای بهینه کردن فرایند کمپوست سازی، مهیا کردن شرایط برای کاهش پاتوژن هاو دستیابی به اهداف کلی فرایند، کنترول می شوند.

در روش کمپوست سازی تونلی، که در کشور های فرانسه، ایتالیا و بلژیک متداول است، مرحله I در دمای ثابت 80 درجه سانتی گراد به مدت 2-3 روز انجام می شود و به دنبال آن مرحله II در دمای 50 درجه سانتی گراد برای 5-7 روز می باشد. چون دمای بسیار بالای بدست آمده در حین مرحله I این روش اکثر میکروب ها که شامل ترموفیل های مفید نیز می باشد را از بین می برد. بعد از سرد کردن کمپوست به دمای 50 درجه سانتی گراد تلقیح مجدد آن با کمپوست رسیده یا باکتری ها و قارچ های گرما دوست در این فرایند ضروری می باشد.

کیفیت کمپوست مرتبط با مواد خام و نوع فرایند ها می باشد. بنابراین، تعجبی ندارد که در کمپوست سازی تونلی کمپوستی تولید شود که از جنبه های تکنیکی / اقتصادی، فیزیولوژیکی و میکروبیولوژیکی با کموست تولید شده با روش سنتی تفاوت داشته باشد.